Αρχική » Χωρίς κατηγορία » Κατερίνα, θα έχεις για πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στη σκέψη μας…

Ημερολόγιο Άρθρων

Μάιος 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Κατερίνα, θα έχεις για πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στη σκέψη μας…

 

Συμπληρώθηκαν δύο μήνες από τότε που έφυγε από κοντά μας η αγαπημένη φίλη και συνάδελφος Κατερίνα Παπακυριακού. Ο χρόνος περνάει γρήγορα, όμως δεν έχει καταφέρει να απαλύνει τον πόνο που νιώθουμε από την απώλειά της .

Η ανάμνησή της θα παραμένει ζωντανή στη σκέψη μας και μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας θα της ανήκει για πάντα.

Υλοποιώντας την απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου μας, δημοσιεύουμε το Ψήφισμα, το οποίο εξέδωσε ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και τιμής στη μνήμη της εκλιπούσας, καθώς και τον επικήδειο λόγο, ο οποίος εκφωνήθηκε στην εξόδιο ακολουθία της από την Υποδιευθύντρια του Σχολείου κ. Αθηνά Καλλιντεράκη .

 

20ο  ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ψήφισμα

Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 20ου Δημοτικού Σχολείου Πειραιά, μετά το θλιβερό άγγελμα του πρόωρου και άδικου θανάτου του μέλους του, αγαπητής συναδέλφου, Αικατερίνης Παπακυριακού  συνήλθε  σήμερα, 04-10-2022, σε έκτακτη συνεδρίαση,  προκειμένου να εκφράσει τη θλίψη του και να αποτίσει ελάχιστο φόρο τιμής στην εκλιπούσα.

Η συνάδελφος Κατερίνα Παπακυριακού  υπηρέτησε επί σειρά ετών στο 20ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στη σχολική μας κοινότητα, ως εκπαιδευτικός και ως συνάδελφος. Με αγάπη, υπομονή και δοτικότητα «αγκάλιαζε» τους μαθητές και τις μαθήτριές της και εισέπραττε καθημερινά την αγάπη τους.  Η προσφορά της στη δημόσια εκπαίδευση ήταν ανεκτίμητη.

Τιμώντας τη μνήμη της, τα μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων του 20ου Δημοτικού Σχολείου Πειραιά αποφασίζουν ομόφωνα:

  • Να παραστούν στην εξόδιο ακολουθία της.
  • Να κατατεθεί, αντί στεφάνου, χρηματικό ποσό στον Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική  Ασθένεια «Η Φλόγα».
  • Να δοθεί το όνομά της στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Σχολείου μας.
  • Να επιδοθεί το παρόν ψήφισμα στους οικείους της και να δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του Σχολείου μας.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 20ου Δ.Σ. Πειραιά.

 

Επικήδειος λόγος  

Αγαπημένη μας φίλη,

Κατερινάκι μας,

Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή να σταθώ μπροστά σου και να διαβάσω έναν λόγο τέτοιο, έναν λόγο αποχαιρετισμού. Για χρόνια διάβαζα  λόγους  μαζί σου, δίπλα σου, άλλοτε καλωσορίζοντας  πρωτάκια και γονείς… κι άλλοτε οργανώνοντας σχολικές γιορτές  . Και πάντα μου έλεγες «γράψε τον λόγο, μην αυτοσχεδιάσεις». Τον έγραψα τον λόγο Κατερίνα μου … έτσι όπως θα ήθελες και μάλιστα έφτιαξα και λίστα … λίστα με αναμνήσεις… με στιγμές …. με χρώματα και μουσική.

Με βοήθησαν όλοι να την φτιάξω… τακτοποιημένα και οργανωμένα.. έτσι όπως πάλευες να είναι η ζωή σου.  Και όλοι έβαλαν τις δικές τους θύμισες στη λίστα.

Βάλαμε τραγούδια … μ’ ένα τραγούδι σε γνώρισα… ένα τραγούδι ακουγόταν τα μεσημέρια από την τάξη σου.. «τα πρωτάκια της Κατερίνας τραγουδούν» λέγαμε και γελάγαμε χαρούμενοι για την τεράστια αγάπη σου στη μουσική.

Βάλαμε τα καρτελάκια με τα γράμματα που ετοίμαζες για τα πιτσιρίκια…

Και τις ατάκες απ’ τον ελληνικό κινηματογράφο που έλεγες για να μας φτιάχνεις το κέφι.

Μπήκαν πολλά στη λίστα Κατερίνα μου..

Η αξιοπρέπεια… το πάθος  για τη δουλειά σου… η αγωνία για τους μαθητές σου… η απίστευτη ενέργεια που είχες… τα χρώματα που έβαφες τους τοίχους… τα γλέντια που κάναμε… τα ποτά  που ήπιαμε… οι αγκαλιές που μοιραστήκαμε…

Μα πάνω από όλα βάλαμε τη δύναμή σου, τη γενναιότητα και την παληκαριά με την οποία αντιμετώπισες τις δύσκολες ώρες… γελούσες και διακωμωδούσες την αρρώστια, τους πόνους, τους γιατρούς και τις θεραπείες.  Και μεις σφίγγαμε τα δόντια και γελούσαμε μαζί σου.

Σήμερα όλοι ήρθαν εδώ …για σένα. Ο  διευθυντής μας  και όλοι οι συνάδελφοί σου, παλιοί και νέοι. Ήρθαν και οι γονείς των μαθητών σου και ο Σύλλογος Γονέων του Σχολείου.  Κανείς δεν ήρθε από υποχρέωση ούτε από τυπικότητα. Ήρθαν όλοι γιατί είσαι η Κατερίνα μας, η συνάδελφος μας, η φίλη μας, η αδελφή μας.

Εκ μέρους όλων των φίλων και συναδέλφων σ΄ ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας… σ΄ ευχαριστούμε για όσα μας έδωσες και για όσα μας έμαθες.

Θέλω να σε αποχαιρετήσω… Μα δεν έχω πρόσωπο να πω αντίο… Δεν έχω σώμα ν’ αγκαλιάσω… Μόνο θύμησες κλεισμένες σ΄ένα σκοτεινό φέρετρο…

Κρίμα… Βιάστηκες να φύγεις… κι εμείς δεν προλάβαμε να σου πoύμε πόσο πολύ σ’ αγαπάμε..

Καλό σου ταξίδι Κατερινάκι, καλό σου ταξίδι φιλενάδα..

Σε περιμένει μια θέση στη γειτονιά των αγγέλων …. Γέμισέ την με μουσική και χρώματα…

 

Αρχείο